Eerste projectweek
Blijf op de hoogte en volg Sven
07 Augustus 2012 | India, Tindivanam
Kuni Wennecome (Goede morgen),
Roel en ik liggen nu al rustig een week in het ziekenhuis. Het is wel jammer dat we zo weinig bezoek krijgen aan ons ziekenhuis bed. Echter het eten maakt daarentegen alles goed. We eten bij de nonnen en ze maken VEEL eten klaar en LEKKER eten klaar. Dus op dat gebied hebben we zeker niks te klagen hier.
De eerste avond toen we aangekomen waren bij ons verblijf was al meteen super! Roel en ik besloten om nog even een kleine wandeling te maken voordat we naar bed gingen. En ja klein was de wandeling zeker maar kort niet. Al gauw kwamen we namelijk een stel kinderen tegen die ons mee namen naar de tempel hier om de hoek. Hier hebben we een heus lokaal tempelfeest meegemaakt wat eens in het jaar plaats vindt. Met muziek, spelende kinderen, veel foto's moeten maken van iedereen, bloemenwagen en met vuurwerk kwamen we deze avond goed door.
Het project zelf valt een beetje tegen. Dit komt voornamelijk omdat we 's ochtends niks tot bijna niks kunnen doen. Het project kan hier niet veel aan doen aangezien de doelgroep die ze bedienen pas bereikbaar is als de scholen uit zijn. Sommige ochtenden zijn voor mij in ieder geval prima te doen omdat ik dan spoken English mag geven. Jammer genoeg voor Roel mocht die daar afgelopen zaterdag niet bij zijn dus dan heeft hij nog weinig te doen. Maar als het goed is mag hij dadelijk wel mee met mij spoken English hier geven.
Echter door de middagen komt alles goed. We hebben een eigen klasje hier in Tindivanam die we Engels geven. Kinderen van een jaar 8 t/m 12. De kinderen zijn echt geweldig en vinden ons ook helemaal geweldig. En na de lessen hier gaan we af en toe nog wel eens naar wat omliggende villages om daar als een soort van animatie team aan de slag te gaan. De villigages bezoeken we met een ambulance. In ieder geval is tsji tsji wa vertalen naar het Engels het beste idee ooit geweest hier. Want iedereen vindt het een geweldig nummer, ik ben alleen bang dat Roel en ik het nummer niet meer kunnen zingen na nog 2 en halve week.
Je merkt goed het verschil tussen het stadje hier en de villiges. Daar zijn ze nog een stuk minder ver ontwikkeld.
De dagen brengen je in ieder geval elke keer wel iets nieuws. Waarbij je vandaag verteld wordt wat je morgen gaat doen, kan het morgen weer compleet anders zijn. Zo zou ik nu eigenlijk al een half uur spoken English moeten geven maar tot nu toe zijn er nog geen kinderen geweest.
Zo dit was weer even een korte update. Dan kan ik nu weer verder gaan met resources vinden voor het project.
Wist je dat:
- Je de ambulance eerst moet verbouwen wil Sven er recht in kunnen liggen.
- Roel in zijn klas ook wel beter bekend staat als een hond.
- Indian time velen malen erger is als Uganda time.
- Een Brabants kwartiertje bij lange na niet zo erg is als een Indisch twee uurtje.
- Sven de serieuse Adriaan in de klas is als leraar en Roel de grappenmakende Bassie.
Iedereen nog een hele fijne vakantie!
Groetjes,
Sven en Roel
Roel en ik liggen nu al rustig een week in het ziekenhuis. Het is wel jammer dat we zo weinig bezoek krijgen aan ons ziekenhuis bed. Echter het eten maakt daarentegen alles goed. We eten bij de nonnen en ze maken VEEL eten klaar en LEKKER eten klaar. Dus op dat gebied hebben we zeker niks te klagen hier.
De eerste avond toen we aangekomen waren bij ons verblijf was al meteen super! Roel en ik besloten om nog even een kleine wandeling te maken voordat we naar bed gingen. En ja klein was de wandeling zeker maar kort niet. Al gauw kwamen we namelijk een stel kinderen tegen die ons mee namen naar de tempel hier om de hoek. Hier hebben we een heus lokaal tempelfeest meegemaakt wat eens in het jaar plaats vindt. Met muziek, spelende kinderen, veel foto's moeten maken van iedereen, bloemenwagen en met vuurwerk kwamen we deze avond goed door.
Het project zelf valt een beetje tegen. Dit komt voornamelijk omdat we 's ochtends niks tot bijna niks kunnen doen. Het project kan hier niet veel aan doen aangezien de doelgroep die ze bedienen pas bereikbaar is als de scholen uit zijn. Sommige ochtenden zijn voor mij in ieder geval prima te doen omdat ik dan spoken English mag geven. Jammer genoeg voor Roel mocht die daar afgelopen zaterdag niet bij zijn dus dan heeft hij nog weinig te doen. Maar als het goed is mag hij dadelijk wel mee met mij spoken English hier geven.
Echter door de middagen komt alles goed. We hebben een eigen klasje hier in Tindivanam die we Engels geven. Kinderen van een jaar 8 t/m 12. De kinderen zijn echt geweldig en vinden ons ook helemaal geweldig. En na de lessen hier gaan we af en toe nog wel eens naar wat omliggende villages om daar als een soort van animatie team aan de slag te gaan. De villigages bezoeken we met een ambulance. In ieder geval is tsji tsji wa vertalen naar het Engels het beste idee ooit geweest hier. Want iedereen vindt het een geweldig nummer, ik ben alleen bang dat Roel en ik het nummer niet meer kunnen zingen na nog 2 en halve week.
Je merkt goed het verschil tussen het stadje hier en de villiges. Daar zijn ze nog een stuk minder ver ontwikkeld.
De dagen brengen je in ieder geval elke keer wel iets nieuws. Waarbij je vandaag verteld wordt wat je morgen gaat doen, kan het morgen weer compleet anders zijn. Zo zou ik nu eigenlijk al een half uur spoken English moeten geven maar tot nu toe zijn er nog geen kinderen geweest.
Zo dit was weer even een korte update. Dan kan ik nu weer verder gaan met resources vinden voor het project.
Wist je dat:
- Je de ambulance eerst moet verbouwen wil Sven er recht in kunnen liggen.
- Roel in zijn klas ook wel beter bekend staat als een hond.
- Indian time velen malen erger is als Uganda time.
- Een Brabants kwartiertje bij lange na niet zo erg is als een Indisch twee uurtje.
- Sven de serieuse Adriaan in de klas is als leraar en Roel de grappenmakende Bassie.
Iedereen nog een hele fijne vakantie!
Groetjes,
Sven en Roel
-
09 Augustus 2012 - 20:53
Luka Verrest:
Hoi Sven,
Wat mooi om jullie verhalen te lezen! Het klinkt echt als een geweldige ervaring. Veel succes en vooral heel veel plezier nog!
Groetjes Luka -
29 Augustus 2012 - 15:56
Aryane:
Hai Sven en Roel,
Ik lees gezellig met jullie mee,ben van plan om ook naar India te gaan met het andere reizen en zeer benieuwd hoe het er daar aan toe gaat :)
Een week (!) in het ziekenhuis?Hoe is dat zo gekomen?
Ik hoop dat jullie het naar je zin hebben en wens jullie heel veel succes en plezier!
Groetjes,Aryane. -
29 Augustus 2012 - 15:56
Aryane:
Hai Sven en Roel,
Ik lees gezellig met jullie mee,ben van plan om ook naar India te gaan met het andere reizen en zeer benieuwd hoe het er daar aan toe gaat :)
Een week (!) in het ziekenhuis?Hoe is dat zo gekomen?
Ik hoop dat jullie het naar je zin hebben en wens jullie heel veel succes en plezier!
Groetjes,Aryane. -
30 Augustus 2012 - 07:13
Sven:
Hey Aryanne,
Leuk dat je ook met het andere reizen weg wilt. En die week (totaal 4 weken) in het ziekenhuis klinkt erger dan dat het is hoor. Het zustercomplex waar wij namelijk bleven slapen ligt bij het ziekenhuis en omdat wij als mannen niet in het zustercomplex mogen slapen hadden we een kamer in het ziekenhuis.
Het is wel heel grappig dat als je op je project komt dat blijkt dat je voor de rest van de maand het ziekenhuis je slaapplek is en dat je naar de villages gaat met een ambulance.
Groetjes,
Sven -
03 September 2012 - 12:14
Aryane:
Hai Sven,
Wat een opluchting!Ik hoor allemaal van die horrorverhalen over ecoli en andere bacteriën,dus het is goed te horen dat het alleen maar om een slaapplaats ging :)
Volgens mij zijn jullie al terug,hartelijk dank dat ik mocht meegenieten van jullie avonturen,ga je naar Tanzania ook voor 'het andere reizen' ?
Fijne dag en groetjes,Aryane. -
03 September 2012 - 17:12
Sven Koster:
Hey Aryane,
Ja we zijn inderdaad terug. Eergisteren terug gekomen.
Nee ik ga niet naar Tanzania met het andere reizen. Ik begin nu met mijn minor en ik ga daarvoor met een groepje bij een bedrijf op stage die in Tanzania Biogas installaties verkoopt.
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
