Griekenland overwonnen

Calimera,

We zijn pas weer een aantal dagen verder sinds het vorige reisverslag maar we hebben al weer zoveel meegemaakt. Waarvan het belangrijkste wel de klim van Mount Olympus.

Vanuit Meteora waar we de vorige keer nog zaten hadden we een trein genomen naar Litochoro. Aan de zee hadden we een heerlijk hostel, die gelukkig nog net twee plekken voor ons over had, waar we ons goed en wel ontspannend konden voorbereiden op de klim van de volgende dag. En die klim startten al vroeg, om 07:00 uur stonden we aan het begin van de canyon. Het eerste deel van de route van die dag duurde 5 uur. En dat was prachtig. Rustig klimmen en dalen door een prachtige vallei met uitzicht over zee. Tussendoor kwamen we nog langs een kapelletje in een rotswand en een klooster wat ze aan het restaureren waren. Verder natuurlijke een prachtige bergriviertje waar we af en toe overheen gingen door middel van pittoreske bruggetjes. Gedurende de tocht zijn we welgeteld twee marathon lopers tegen gekomen en de rest waren we alleen. Echt schitterend.

Maar na deze tocht waren we er natuurlijk nog niet. Het tweede deel van de route was nog eens 3 uur klimmen. We zijn gestart op zee niveau, waren na de eerste tocht op 1100 meter en nu moesten we naar 2100 meter. Wederom een prachtige tocht. Tijdens deze tocht kwamen we 3 andere Nederlandse studenten tegen die de berg ook aan het beklimmen waren. Hier hebben we de rest van de bergtocht gezellig mee opgetrokken. Ook nog de volgende dag want we sliepen op 2100 meter hoogte in een Refugee kamp.

Na een overnachting in dit leuke Refugee kamp en de zonsopgang vanaf de berg gezien te hebben kwam pas de echte uitdaging. Kijken of we Mount Olympus echt konden bedwingen. Mount Olympus kent eigenlijk 3 pieken. De eerste piek konden we na een goede klim over losse stenen goed bereiken. Dit was Skala, 2866 meter. Vanaf nu kwam er een splitsing in de groep. Pim en Reinier van de andere groep gingen naar Skolio (2911 meter). Volgens hun was dit een prima tocht. Ik, Milan en Floris gingen echter de uitdaging aan om Mytikas te beklimmen (2918 meter) het hoogste punt van Griekenland. En die uitdaging die we aangingen was niet zomaar een uitdaging. Dit was zeker een moeilijke klim, en per jaar sterven gemiddeld twee mensen op deze route. We kwamen ook geregeld wat plakkaten tegen van mensen die waren overleden. Ik kan de klim proberen te omschrijven maar dat is onmogelijk. Je zou het in ieder geval niet moeten doen als je hoogtevrees hebt en je moet ook recht omhoog kunnen klimmen. Pittig was de tocht maar wat een voldoening toen we de top bereikte (en vervolgens weer veilig beneden op een pad waren). We kunnen in ieder geval zeggen dat we de hoogste berg van Griekenland hebben beklommen en dat Zeus niet thuis was.

De lifting skills zijn trouwens ook getest. En ik ben er voor geslaagd. Ik hoefde maar 1 Griek te vragen of hij ons terug naar beneden kon rijden op 1100 meter en gelukkig was hij daar bereid voor. Het waren erg gezellige mensen en van hun heb ik geleerd dat Macedonië niet bestaat maar dat dit de Skopje region is.

De eerste tegenvaller kwam toen we beneden waren terug in het hostel waar we onze backpacks hadden achtergelaten. Ze hadden jammer genoeg geen ruimte meer voor ons. Dus dan maar een nieuw plan wat misschien achteraf wel beter is. We hadden nog even snel gezwommen in de zee en gegeten en vervolgens waren we maar direct doorgegaan naar Thessaloniki. Dus we winnen nu een dag op ons reisschema. Achteraf gezien dus niet zo'n tegenvaller.

Thessaloniki is echt een mooie stad. Het heeft eigenlijk twee gezichten. Je hebt down-town en ano poli (upper town). Overdag ben ik door down-town gaan zwerven. Dit is het gedeelte wat vroeger door de brand helemaal verwoest is en nu opnieuw opgebouwd. Het is vrij modern en heeft als grootste attractie de white tower die je als student gratis kunt bezoeken. Je kunt ook een boottocht langs de boulevard maken, ook gratis want het zijn eigenlijk varende cafés. Natuurlijk heb ik dit alles gedaan. Verder nog een beetje door de stad gezworven en in de hipster/student area nog leuke winkels bekeken en voor weinig geld een lekker vers sapje gedronken.

Ano Napoli, het gebied waar we in slapen. Ben ik 's avonds door middel van een gratis tour vanuit het hostel wezen bekijken. Dit is eigenlijk het mooiste gedeelte van de stad met de oudste taverne's waar je heerlijk kunt eten, smalle straatjes met mooie huizen, schitterende oude kerkjes, moskeeën en andere oude gebouwen. Hier staat ook een kerk met het oudste mozaïek werk uit de Christelijk tijd ter wereld. Hierop werd Christus nog zonder baard afgebeeld en het is echt nog in een perfecte staat. Raar dat het zo verborgen ligt en dat verder de Grieken niet het bestaan hiervan weten. Blijkbaar hebben Pim en ik ook deze avond in de oudste Taverne van de stad gegeten, het was in ieder geval gezellig, lekker en goedkoop daar!

Thessaloniki is een mooie stad waar je lekker in kunt rondzwerven, ik heb nog lang niet alles gezien, ik had ook wat meer musea willen bezoeken want de meeste zijn hier gratis voor studenten, alleen jammer genoeg is het meeste van dit gesloten op maandag.
Morgen zullen we al heel vroeg naar Ohrid vertrekken en hiermee Griekenland verlaten. Griekenland was in ieder geval een mooie plek om naar terug te keren, vele mooie dingen gezien en nu begint de echte uitdaging. Rondtrekken door de Balkan, ik ben benieuwd of het vervoer van de ene naar de andere plek daar net zo soepel zou gaan.

Groetjes voor het laatst uit Griekenland,

Sven (en Pim)