Eten en gezelligheid in de Filipijnen

Hoi iedereen,

Oud en Nieuw is alweer geweest maar ik loop nog een beetje achter met mijn blog. Deze zal in het teken staan van het tweede deel van mijn reis in de Filipijnen. Het eerste deel hebben jullie kunnen lezen in mijn vorige post die over El Nido ging.
Na El Nido zijn we naar Palawan vertrokken. Hier gingen we couchsurfen bij Jonathan. Je kunt veel zeggen over couchsurfen maar dit was weer een top ervaring. Deze jongen heeft zijn hele huis omgebouwd eigenlijk om couchsurfers te hosten. Hij heeft plek voor minimaal een man of 10 en zijn huis is schitterend de omgeving waar die woont is ook top. Je hebt echt het idee in een gebied te zitten wat nog niet bij toerisme is beïnvloed. Eén avond liep ik door de straat om eens te kijken of er überhaupt ergens avond eten te krijgen was. Opeens kwam ik een groep tegen die een verjaardag aan het vieren was en ze schreeuwde al meteen dat ik het mee moest komen vieren. Natuurlijk maak je dan gebruik van zo'n uitnodiging. Ze kwamen meteen met allemaal eten aanzetten en ik heb hier leuke gesprekken gehad met de locals. De Filipijnen is niet heel veel anders dan de rest van Azië want ook hier zijn ze verzot op karaoke. Ook op deze verjaardag, waar de jongeren binnen aan het kletsen waren, waren de oudere buiten karaoke aan het doen. Natuurlijk heb ik als afsluiter ook gezongen. Het nummer was gekozen door de jarige Job en dit was een nummer in het Filipijns. Ondanks dat ik de taal niet ken en het Filipijns niet bepaald makkelijk is, scoorde ik toch een 7.8 voor mijn performance. Niet slecht al zeg ik zelf.

In Palawan zelf zijn we een dag naar de Underground River gegaan. Vanwege de te hoge golven konden we dit niet bij boot bereiken maar moesten we de jungle trail doen. Niet bepaald een straf voor mij. De jungle trail zelf was wel een leuke wandeling maar niet heel bijzonder. De trail is te goed aangelegd en het is ook aardig toeristisch hier met Filipijnen zelf. De trail is ook pas sinds juli open, dit verklaart misschien de grote hoeveelheid locals die er op af komen. Daarentegen de Underground River is schitterend. In de buurt van de Underground River hadden we eerst wat apen en 2 monitor lizards gezien. Maar in de Underground River heb je schitterende rotsformaties. In Europa weten we wel als je een grot in gaat wat stalagmieten en stalactieten zijn echter hier kom je ze tegen met een dikte en grote die we ons in Europa niet kunnen voorstellen. Het is echt een schitterende boottocht om te maken.

Na Palawan zijn we teruggevlogen naar Manila waar we vanuit daar een nachtbus namen naar Banaue. De rijstvelden hier in de Filipijnen wat zeker een must is voor iedere toerist om te bezoeken. Net voordat we de bus ingingen ontmoetten we Aija, een kitesurfster uit Letland die vanwege problemen met haar bagage in het vliegtuig nu wat andere dingen moest gaan doen dan kitesurfen. Zij was een zeer gezellige metgezel de aankomende dagen in dit gebied.
Toen we aankwamen na een goede nachtrit in Banaue moesten we eerst nog een klein stukje met een ander busje vanwege een aardverschuiving diezelfde morgen die een deel van de weg onbegaanbaar had gemaakt voor vervoersmiddelen.
Banaue is een schitterende omgeving tussen de meest mooie rijstvelden die er zijn. Hier hadden we twee volle dagen waarbij we de eerste dag naar Batat zijn gegaan met een Jeepney. Batat heeft een prachtige waterval maar staat vooral bekend om zijn rijstvelden in de vorm van een gigantisch amfitheater. Dit was een zeer goede start hier.
Maar het beste was toch wel de tweede dag waarbij we zelf maar de omgeving zijn gaan verkennen. Dit betekende via de weg naar het beroemde uitzichtpunt over Banaue. Vanuit daar zijn we de rijstvelden ingedoken en via de rijstvelden teruggelopen naar Banaue. Dit was echt fantastisch om te doen want 1) de omgeving is werkelijk prachtig. Elk moment sta je weer te genieten van het uitzicht en blijf je foto's maken in de hoop deze pracht vast te leggen, ondanks dat je weet dat het onmogelijk is. En 2) het is niet helemaal duidelijk hoe je vanaf de rijstvelden Banaue kan bereiken dus dit betekent dat je locals gaat vragen hoe je terug moet lopen. Vervolgens leggen ze uit terwijl ze aan het werk zijn in de rijstvelden dat je twee terrassen hoger moet en de irrigatie route moet volgen bijvoorbeeld. Deze tocht heeft heerlijke momenten met locals opgebracht. Ik kan iedereen dan ook zeker aanraden om deze prachtige omgeving te bezoeken en zelf op ontdekking te gaan i.p.v. een gids te nemen. Dit advies geldt trouwens altijd, want zelf dingen ontdekken is vele malen leuker dan dit te doen met een gids.

Na Banaue hebben we met Iva nog een dag doorgebracht in Manila. Waar we het oude centrum hebben bezocht alvorens zij terug vloog naar Taiwan. Lukas en ik hadden echter nog 3 dagen. We wouden eerst naar de Mayon vulkaan gaan. Echter dit kostte iets teveel tijd dus was het improviseren. Eén dag hebben we een hike gedaan bij de Taal Volcano (waar we trouwens ook nog met Iva zijn geweest). De zondag zijn we echter op aanraden van een expat waar ik mee aan de praat raakte op een metro station naar Angono gegaan. Dit moest de art capital van de Filipijnen voorstellen. Echter alle gallerijen die er min of meer hebben gezeten waren of gesloten of omgetoverd tot iemands woning. Daarnaast hebben we een wandeling gemaakt door het binnenland om de oudste grotschilderingen hier in de Filipijnen te aanschouwen. En de tocht hier naar was leuk met alle spelende kinderen om je heen en locals die niet wisten waar je deze grotschilderingen kon vinden maar op het eind bleek dat ze de schilderingen aan het restaureren waren. Al met al hadden we er in ieder geval een leuke wandeltocht aan overgehouden. Voordat we terug gingen naar Manila waren we nog naar het meer gelopen. Hier hadden we in een straatje ook wat te eten gehaald bij een schitterende vrouw genaamd Lien. Haar broer bleek net zijn verjaardag te vieren en we mochten even langs komen en zijn schilderijen bezichtigen. Oftewel hebben we toch nog een beetje kunst mee gekregen hier in de Filipijnen.

En over eten gesproken. Dat is misschien wel het beste geweest aan mijn hele trip door de Filipijnen. Het kost allemaal geen geld en ze hebben fantastisch eten om uit te proberen hier voor iemand die alles in zijn leven geprobeerd wil hebben. Wat dacht je bijvoorbeeld van Balut, een bevrucht kippenei van 18 dagen oud die ze vervolgens koken als een normaal ei en die eet je vervolgens op. Bijzondere ervaring want sommige delen smaken net als normaal ei maar sommige delen smaken toch wezenlijk anders. Of wat dacht je van een gefrituurd kuikentje van een dag oud. Dit smaakte best wel lekker. Je kunt het helemaal opeten, inclusief het hoofdje, alleen de poten hebben al te veel bot en dat kun je niet eten. Iets wat ook lekker was maar minder handig om te eten zijn kippenkoppen aan een spies die ze vervolgens op de bbq leggen. Daarnaast heb ik wat normalere dingen gegeten als de ingewanden van het varken en een kip aan een spies en gegrild.
Voor de mensen met een iets gevoeligere maag raad ik aan als ze in de Filipijnen zijn om de gefrituurde banaan te eten. Deze zijn er in verschillende varianten maar stuk voor stuk zijn ze heerlijk om te eten. Daarnaast houden de Filipijnen van varkensvlees dus ook hier zijn verschillende heerlijke gerechten in te vinden.

Ik merk dat ik ondertussen al weer een aardig stuk getypt heb. Hopelijk hebben jullie een goed beeld gekregen van een fantastisch trip die ik gemaakt heb door de Filipijnen. Natuurlijk is dit lang niet alles maar het geeft jullie een goed beeld van de reis.
Een volgende keer zal ik jullie vertellen over o.a. mijn oud en nieuw feest hier in Taiwan. Zonder te veel te verklappen kan ik wel zeggen dat dit één van mijn beste jaarwisselingen ooit was.

Groetjes,

Sven